Of hij open stond voor een trio? “What the faq”, dacht ik, “deze is behoorlijk vasthoudend.” Maar beleefd als ik ben (en omdat er geen accuut gevaar dreigde), gaf ik hem niet direct een directe tussen de benen*. Wist hij veel dat ik hier voor werk was. Voor al hij zag was een loslopende vrouw zonder trouwring die om zich heen keek en vragen stelde. Er zijn mindere hapjes.
Vragen staat vrij. En wie niet (door)vraagt komt (n)iets te weten. Zo ben ik opgeleid. Dus als ik iemand tegenkom die om welke reden dan ook hetzelfde doet, vind ik dat leuk. Maar professionele en private zaken houd ik natuurlijker-wijs gescheiden.
Wat er aan De Vraag vooraf ging?
Interesse. Een paar vragen. Een niet bestaande aanmoediging zien in mijn blik? Waarschijnlijk was hij door minder eerder al eens aangemoedigd of misschien dacht hij werkelijk een kans te maken want ondanks een paar keer ‘nee’ op avances, bleef hij doorvragen.
Ik gooide mijn man in de strijd.
Toen onze tienerzoons.
Allebei oké of allemaal gezellig. Hij zag nog steeds een belofte staan en vroeg verder: “Of ik een open relatie had? Of ‘hij’ dan misschien open stond voor een triootje?”
Toen heb ik hem, ik beken, gecomplimenteerd met z’n vasthoudendheid en uitgelegd dat als iemand 4x ‘nee’ zegt, je je moet afvragen dat als ze nu ‘ja’ zegt, ze zeer waarschijnlijk behoorlijk grensoverschrijdend bezig gaat. Kom op zeg, op welke planeet zit jouw ego?
Voor de duidelijkheid 4 verduidelijkingen:
- ik was aan het werk
- de eerste ‘hij’ in dit verhaaltje is mijn lover.
- de vrager een loslopende man,
- maar het had ook en net zo goed een vrouw kunnen zijn (al begrijpen die, eerlijk is eerlijk, een ‘nee’ toch net wat eerder).
TEKST & BEELD © Ilse Vlaming
Uitleg bij de *:
dat is de hoogte die ik goed raak. ik heb ook wel eens geprobeerd iemand een rechtse hoek te geven maar die uitwerking bleek, gek genoeg, nog lulliger.